ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΑ – «Α» ΕΝΟΤΗΤΑ / «ΜΟΝΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ ΑΖΩΤΟΥ (ΝΟ)» (13)

ΘΡΟΜΒΟΦΙΛΙΑ - "Α" ΕΝΟΤΗΤΑ

ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΥΓΕΙΑΣ
Μονοξείδιο του Αζώτου (ΝΟ) ή Νιτρικό Οξύ
(Έκφρασης της Συνθετάσης του "ΝΟ")

Το "Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ) ή "Νιτρικό Οξύ"* είναι ένα πολύ μικρό μόριο, σε αέριο μορφή, που χρησιμοποιείται από πολλά κύτταρα σαν "Μόριο - Μήνυμα" (Νευροδιαβιβαστής) ή κατ΄ άλλη έκφραση "Σηματοδοτικός Παράγοντας μεταξύ των κυττάρων" που μεταφέρει πληροφορίες από κύτταρο σε κύτταρο και έχει ένα κεντρικό ρόλο σε μια μεγάλη ποικιλία χημικών διεργασιών των κυττάρων.

Υποσημείωσις:
Εκ πρωιμίου κρίνεται απαραίτητο να γίνει μια διάκριση σχετικά με την ονοματολογία του για να αποφευχθούν οι συγχύσεις, ήτοι:
Όταν χρησιμοποιούμε τον όρο "Οξείδια του Αζώτου" (ΝΟx) αναφερόμεθα στο αέριο μείγμα:
• Μονοξείδιο του Αζώτου (ΝΟ)
• Διοξείδιο του Αζώτου (ΝΟ2)

Το "Μείγμα ΝΟ + ΝΟ2" υπάρχει στην ατμόσφαιρα και αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες ρύπανσης της.
Επιπλέον, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι και αυτό καθ΄ αυτό το "Μονοξείδιο του Αζώτου ή Νιτρικό Οξείδιο" (ΝΟ) είναι ένα δηλητηριώδες αέριο που παράγεται από την καύση των κινητήρων, οπως π.χ. από τα αυτοκίνητα, και οι χρησιμοποιούμενοι "Καταλύτες" σκοπό έχουν να διαχωρίζουν το "Άζωτο" (Ν) από το "Οξυγόνο" (Ο).
Με το πιο πάνω "εργαλείο (τον καταλύτη) και το μηχανισμό που λειτουργεί" αποφεύγεται η καταστροφή του "Όζοντος της Ατμόσφαιρας" και δεν προκαλείται "Όξινη Βροχή".
Τέλος, πρέπει και οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι το "ΝΟ" είναι ένα από τα πολλά τοξικά χημικά που παράγει η καύση των "Τσιγάρων".

Για τον Ανθρώπινο Οργανισμό, το "Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ) ή "Νιτρικό Οξύ" ή "Νιτρικό Οξείδιο",
είναι ένα σημαντικό μόριο που παράγεται από:

1ον. Το Υγιές Ενδοθήλιο των Αρτηριών κυρίως (από τις φλέβες δεν εκκρίνεται;) και συμμετέχει στην "Αγγειοδιαστολή των Αρτηριών", δρώντας τοπικά επί των λείων μυικών ινών των αρτηριών.

2ον. Τα Μακροφάγα Κύτταρα του Ανοσοποιητικού Συστήματος, που είναι κατεσπαρμένα σε διάφορους ιστούς (πέραν των κυκλοφορούντων με το αίμα στα αγγεία).

Το παραγόμενο από τα "Μακροφάγα Κύτταρα", "ΝΟ", ασκεί ¨Μικροβιοκτόνο Δράση" και επίσης "Δρά εναντίον των Καρκινικών Κυττάρων".

Η "Αντιβακτηριακή" και "Αντικαρκινική Δράση" του "ΝΟ" αποδίδεται στον "θάνατο" που προκαλούν, στα βακτηρίδια και τα καρκινικά κύτταρα, οι αλλελεπιδράσεις τους με τις "Ελεύθερες ρίζες Οξυγόνου", καθ΄ όσον στην πραγματικότητα το "ΝΟ" είναι μια Ελεύθερη ρίζα Οξυγόνου.

3ον. Την Δράση του Σάλιου και των Γαστρικών Υγρών του Στομάχου, όταν χρησιμοποιηθούν στην διατροφή μας, συγκεκριμένες τροφές, που είναι πλούσιες σε "Νιτρικά Άλατα".
Αυτά τα "Νιτρικά Άλατα" μετατρέπονται σε "Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ).

Διαιτολόγιο, που συμβάλλει στην (εν μέρει) δημιουργία "Μονοξειδίου του Αζώτου" (ΝΟ)
πράσινα φυλλώδη λαχανικά φυτό Morinda Citrofolia (noni) αγκινάρες
σπαράγγια φασόλια ρεβίθια
μπρόκολα λάχανο λαχανάκια Βρυξελλλών
αγγούρι σέλινο πατάτες
σπανάκι ξηροί καρποί αυγά
ψάρι κρέας  

Κατά συνέπεια, η "Επιλεκτική Διατροφή" θεωρείται ότι είναι σημαντική για την παραγωγή "Μονοξειδίου του Αζώτου" (ΝΟ) από τον ίδιο τον οργανισμό.


4ον. Την χρήση του "Αμινοξέος L-Αργινίνη".
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται η χρήση του ως άνω "αμινοξέος", από μη έμπειρο καταναλωτή. Είναι σημαντικό, με ιδιαίτερη πρακτική αξία, να γνωρίζουμε ότι το "Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ) με όποιον τρόπο (από αυτούς που αναφέρομαι) παραχθεί, είτε με "Νιτρικά Άλατα", είτε από την χορήγηση "L-Αργινίνης", έχει πολύ μικρό χρόνο ζωής.
Αντίθετα δεν έχουμε το ίδιο σε διάρκεια χρονικό αποτέλεσμα από την "Αυτόχθονο Παραγωγή του", ήτοι από το "Ενδοθήλιο των Αγγείων" και τα "Μακροφάγα Κύτταρα του Ανοσολογικού Συστήματος".

Το "Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ)
ώς ένα "Ρυθμιστικό Σήμα" συμμετέχει στις εξής λειτουργίες:

  • στην Αγγειοδιαστολή
  • στην Ανοσορύθμιση
  • στην Αναστολή της Συσσώρευσης των Αιμοπεταλίων και την Αποφυγή της Συγκόλλησης αυτών.
Τα φυσιολογικά (υγιή) "Ενδοθηλιακά Κύτταρα", δηλαδή τα κύτταρα που επενδύουν εσωτερικά τα αγγεία, μόλις αντιληφθούν:
  • Αυξημένες Αντιστάσεις στη Ροή του αίματος των Αγγείων
  • και
  • Αυξημένη Πίεση του Αίματος
  • αυτομάτως παράγουν "Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ).

Στην συνέχεια:

Αυτό το, σε μικρή ποσότητα, διαμελυμένο αέριο μόριο διαχέεται εύκολα στο περιβάλλον του σημείου παραγωγής του και εισέρχεται στα Λεία Μυϊκά Κύτταρα των Αρτηριών που γειτνιάζουν με τα Ενδοθηλιακά Κύτταρα των Αγγείων που το παρήγαγαν και τους δίνει "Μήνυμα" για μια σειρά αντιδράσεων που έχουν ως τελικό αποτέλεσμα (τα μυϊκά κύτταρα των αγγείων) να χαλαρώσουν.

Με την περιγραφείσα διαδικασία, οι αρτηρίες διαστέλλονται και ρυθμίζεται η ροή του αίματος που κυκλοφορεί εντός αυτών να είναι ελεύθερη, με αποτέλεσμα την πτώση της αρτηριακής πίεσης.

    Στην πράξη, η αλληλουχία των πιο πάνω μεταβολών στις αρτηρίες σημαίνει ότι, εάν σε μια αρτηρία "δημιουργηθεί θρόμβος":
  • Στενεύει το Εύρος του Αγγείου.
  • Η Ταχύτητα Ροής του Αίματος Αυξάνει.
  • Η Αυξημένη Ταχύτητα Ροής, στην συνέχεια, ασκεί Μεγαλύτερη Πίεση στο Τοίχωμα της Αρτηρίας.

Οι πιο πάνω μεταβολές στα αγγεία γίνονται αντιληπτές από το "Ενδοθήλιο των Αγγείων" μόνον όταν αυτό είναι φυσιολογικό και δεν δυσλειτουργεί.
Τότε, σε συνθήκες θρόμβωσης, το "Φυσιολογικό Ενδοθήλιο" υπερπαράγει "Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ), το οποίο χαλαρώνει την αρτηρία στο σημείο που δημιουργήθηκε ο θρόμβος και εξασφαλίζεται περισσότερος χώρος για να περάσει περισσότερο αίμα και να αποφευχθεί η βλάβη του οργάνου του σώματος που αρδεύεται από το συγκεκριμένο θρομβώμενο αγγείο, π.χ. ο "Πλακούντας".

Εντυπωσιακή είναι η διαπίστωση ότι:
Το "Φυσιολογικό Ενδοθήλιο" (ως ανεφέρθει) παράγει ικανές ποσότητες "Μονοξειδίου του Αζώτου" (ΝΟ) για να επιτελέσει την "Λειτουργία της Αγγειοδιαστολής" και την "Αποτροπή της Δημιουργίας Θρόμβου".
Αλλά, η επίδραση του (του "ΝΟ") στο "Όργανο Στόχο" διαρκεί μόνον μερικά δευτερόλεπτα από την στιγμή που παράγεται το "Αέριο Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ).

Το εκπληκτικό αυτής της διαπίστωσης είναι ότι εάν σε έναν ιστό του σώματος (π.χ. στο έντερο ή κατά την διάρκεια μιας κύησης στο πλακούντα) ελαττωθεί η "Παροχή οξυγόνου", τότε ο ιστός που δεν αρδεύεται επαρκώς με Αίμα - Οξυγόνο θα υποστεί μη αναστρέψιμες βλάβες ή κυτταρικό θάνατο σε 5-10 λεπτά της ώρας.

Αντίθετα, εάν σταματήσει η παροχή Μονοξειδίου του Αζώτου (ΝΟ) στον ίδιο συγκεκριμένο ιστό, τότε ο ιστός που δεν τροφοδοτείται επαρκώς με "Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ) θα υποστεί βλάβες σε 10-15 δευτερόλεπτα της ώρας.

Τα τελευταία χρόνια, πρακτικό ενδιαφέρον έχει ο ρόλος του "Μονοξειδίου του Αζώτου" (ΝΟ) σαν "Αγγειοδιασταλτικό" σε δύο ακόμη σημεία της καθημερινότητας, ήτοι:
Στην βελτίωση της "Σεξουαλικής Λειτουργίας του Άνδρα"
Στην δημιουργία ενός καλού- γόνιμου "Πάχους του Ενδομητρίου της Γυναίκας".

Για την πρώτη περίπτωση:

Ο μηχανισμός έχει ως ακολούθως:
Όταν ο "Σεξουαλικός Ερεθισμός" ως ψυχογενής διαδικασία δια μέσου των νεύρων φθάσει στα "Ενδοθηλιακά Κύτταρα των Αιμοφόρων Αγγείων του Πέους", τότε αυτά παράγουν "Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ), οπότε με τον ίδιο μηχανισμό που ήδη περιγράψαμε για τα άλλα αγγεία του σώματος, τα αγγεία του πέους διαστέλλονται και πληρούνται με πολύ αίμα και έτσι επέρχεται η στύση του πέους.
Τα φάρμακα που χορηγούνται για την "Στυτική Δυσλειτουργία" δεσμεύουν / μπλοκάρουν ένα ένζυμο που ονομάζεται "Φωσφοδιεστεράση" (PDES) το οποίο καταστρέφει το "Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ) που ελευθερώνεται από το Ενδοθήλιο.
Το επακόλουθο είναι:
Τα αγγεία του πέους διαστέλλονται χωρίς εμπόδιο, αυξάνεται η ροή του αίματος, αποφεύγονται οι θρομβώσεις κλπ κλπ.

Για την δεύτερη περίπτωση:

Η εξέλιξη και η διαμόρφωση των γεγονότων έχουν ως ακολούθως:
Τα "Τροφοβλαστικά κύτταρα" παράγουν την "Ανθρώπινη Χοριακή Γοναδοτροπίνη" (HCG), που είναι η "Ορμόνη της Κύησης".
Η ορμόνη αυτή ευθύνεται για την μετατροπή και διατήρηση του "Ωχρού Σωματίου" σε "Ωχρό Σωμάτιο της Κύησης", το οποίο αποτελεί και την κύρια πηγή "Προγεστερόνης".
Η παραγωγή της "Ανθρώπινης Χοριακής Γοναδοτροπίνης" (HCG) αρχίζει να παράγεται με την πρώτη διαφοροποίηση της "Βλαστοκύστης" και πρίν ακόμη από την "Εμφύτευση της στη Μήτρα".
Η "Έναρξης της Διαφοροποίησης της Βλαστοκύστης" αντιστοιχεί χρονικά στο μεσοδιάστημα των 6 έως 7 ημερών μετά την "Γονιμοποίηση του Ωαρίου" και τον σχηματισμό ήδη του "Ζυγωτή" (του πρώϊμου Εμβρύου). Με τις "Κλασσικές Τεχνικές" που χρησιμοποιούνται, μετράται η "Ανθρώπινη Ολική Χοριακή Γοναδοτροπίνη" που την συμβολίζουν λανθασμένα και παραπλανητικά (για όσους γνωρίζουν αυτές τις σοβαρές λεπτομέρειες) με το γραφικό συμβολισμό "B-HCG".
Η "Ολική Χοριακή Γοναδοτροπίνη", που έχει τον συμβολισμό "HCG" είναι ανιχνεύσιμη 11 ημέρες μετά την γονιμοποίηση του ωαρίου, όταν τα επίπεδα της στο ορό του αίματος είναι 25 mIU/ml.

Αντίθετα, η "Β-Υπομονάδα της Χοριακής Γοναδοτροπίνης (Β-HCG) μπορεί να μετρηθεί 6 ημέρες από την γονιμοποίηση του ωαρίου (και με αυτήν την μέτρηση έχουμε πολύ πρώϊμα την γνώση της ύπαρξης ζωντανού "Ζυγωτή", ήτοι το πρώιμο έμβρυο από την γονιμοποίηση του ωρίμου ωοθηλακίου.
Η συνέχεια των δρώμενων στο "Ενδομήτριο" που έχουν συνάφεια με την λειτουργία του "Ενδοθηλίου" και το "Μονοξείδιο του Αζώτου" (ΝΟ), που πραγματευόμεθα στο παρών λήμμα, έχει ως εξής:
Υπό την δράση της "Β-Υπομονάδας της χοριακής Γοναδοτροφίνης" (B-HCG) [όχι της "Ολικής Χοριακής Γοναδοτροπίνη" (HCG)που καταχρηστικά συμβολίζεται "B-HCG"] που παράγεται και εκκρίνεται από την "Βλαστοκύστη" και το "C-AMP", τα "Κύτταρα της της Βλαστοκύστης":
Διαιρούνται
Πολλαπλασιάζονται
Αυξάνονται σε μέγεθος
και επιπλέον
Συντήκονται για να σχηματίσουν την "Έκριτική Συγκυτιοτροφοβλάστη"

Συγχρόνως, για την πραγματοποίηση της "Εμφύτευσης του Εμβρύου στη Μήτρα" και την Δημιουργία του "Πλακούντα", εκτός από την "Τροφοβλάστη, σπουδαια συμμετοχή και καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει και το "Ενδομήτριο".
Είναι κοινώς γνωστό και αποδεκτό ότι:
Η "Δομή" και η "Λειτουργία του Ενδομητρίου" μεταβάλλονται, ώστε να προσαρμοσθούν στις ειδικές απαιτήσεις της αρχόμενης κύησης.
Στο σύνολό τους οι μεταβολές του "Ενδομητρίου" καλούνται "Φθαρτοποίηση ή Φθαρτοειδής Αντίδραση".