ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΡ. ΧΑΡΗ ΜΑΝΤΟΥΒΑΛΟΥ

Η Υπογονιμότης, οι Επαναλαμβανόμενες Αποτυχίες στην «Εξωσωματική Γονιμοποίηση» και οι Επαναλαμβανόμενες Αποβολές (αγνώστου αιτιολογίας;), έχουν ένα πολύ μεγάλο επιπολασμό στις γυναίκες της Αναπαραγωγικής Ηλικίας που διαμένουν στα Αστικά Κέντρα και σε Βιομηχανικές περιοχές.

Αυτού του είδους τα περιστατικά συγκροτούν το 15 – 20% των επισκέψεων ενός κλασσικού γυναικολογικού ιατρείου.

Στον ιδιωτικό μου ιατρείο (το «Κέντρο»…), που συνιστά τρόπο τινά «Κέντρο Παραπομπής» περιστατικών με τα προαναφερόμενα Αναπαραγωγικά Προβλήματα, το ποσοστό τέτοιων περιστατικών είναι πολύ υψηλότερο και αποτελεί το 70% περίπου των επισκέψεων που δέχομαι.

Στην καθημερινή πρακτική πραγματικότητα (έχει διαπιστωθεί) πολλοί ιατροί θεωρούν ότι αυτές οι (γεμάτες θλίψεις «ατυχείς») καταστάσεις για τις γυναίκες δεν χρήζουν Λεπτομερή Διερεύνηση και Εξειδικευμένη Αντιμετώπιση, διότι!!!…

  • είναι Τυχαία Γεγονότα
  • και Μη Προβλέψιμα

Ενώ άλλοι ιατροί:

  • είτε γιατί πιστεύουν στην «Εξειδίκευση»
  • είτε γιατί θέλουν να απαλλαγούν από τις επίμονες και εν πολλοίς ενοχλητικές ερωτήσεις και άπειρες απορίες των ζευγαριών…

τις παραπέμπουν σε εμένα προσωπικά ή στο «Κέντρο», ο οποίος πράγματι επιθυμώ και αρέσκομαι να βλέπω αυτά τα «περιστατικά ασθενών», γι΄ αυτό και αποτελεί μια ευπρόσδεκτη επιλογή.

Οι ιατροί / γυναικολόγοι που επιθυμούν και επιλέγουν να ασχοληθούν επαγγελματικά με «τέτοιου είδους περιστατικά» (που προαναφέρθησαν, δηλαδή με παντός είδους Αναπαραγωγικές Αποτυχίες) θα πρέπει πάντοτε να έχουν κατά νούν ότι, …

αυτές οι ασθενείς δεν θα βοηθηθούν επί της ουσίας, δεν θα ωφεληθούν και δεν θα επιλύσουν το ή τα προβλήματα τους:

  • Με ένα απλό, αόριστο, επιλεκτικό έλεγχο μερικών μόνο αιματολογικών «δεικτών» που αναφέρονται και εντάσσονται στο μεγάλο κεφάλαιο, υπό την έννοια, της «θρομβοφιλίας», που στις ημέρες μας έχει γίνει του «συρμού».
  • Ούτε με την ποσοτική μέτρηση των (αναιτιολόγητα πολυδιαδεδομένων) «Μητρικών Αντι – Πατρικών Κυτταροτοξικών Αντισωμάτων», τα οποία ειρήστω εν παρόδω φυσιολογικά δημιουργούνται αμέσως μετά την γονιμοποίηση του ωαρίου, αλλά και άμεσης (σε λίγες ώρες ή δύο – τρείς ημέρες) εξουδετερώνονται (εφόσον δημιουργηθούν) από τα «Προστατευτικά Αντισώματα ή Δεσμευτικούς Παράγοντες», για να επανεμφανισθούν μετά την 25η εβδομάδα της κύησης (εφόσον η Εμφύτευση του Εμβρύου εξελιχθεί – τότε που το έμβρυο εξωκυτταρώνει τις γεννετικές του πληροφορίες και τις αναγνωρίσει το Ανοσολογικό Σύστημα της μητέρας…)
  • Αλλά ακόμη, ούτε οι μετρήσεις και προσδιορισμοί (όταν δεν έχουν συνοχή μεταξύ τους) των διαφορών «Ανοσολογικών Δεικτών» (που αναφέρονται στα διάφορα κεφάλαια ενός Επίτομου Βιβλίου Γενικής Ανοσολογίας) τεκμηριώνουν την πολύ σπουδαία και σημαντική συσχέτιση που υπάρχει άρρηκτα μεταξύ των διαταραχών της λειτουργίας του «Ανοσολογικού Συστήματος» και των διαφόρων παθολογικών εκδηλώσεων από το «Αναπαραγωγικό Σύστημα», τα οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες λειτουργούν αρμονικά και αλληλέγγυα.

Πράγματι!!!…

Υπολειτουργίες ή Υπερλειτουργίες «Μορίων» (κυττάρων, χημικών ουσιών κ.ά. στοιχεία) του Ανοσολογικού Συστήματος διαταρράσουν τις λειτουργίες του Αναπαραγωγικού Συστήματος και είναι δυνατόν να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα Υπογονιμότητας ή Δυσλειτουργία της Αναπαραγωγής, προβλήματα κατά την πορεία μιας Ομαλά Εξελισσόμενης Κύησης και Αποτυχίες στην Εμφύτευση των Εμβρύων (κατά την φυσιολογική διαδικασία ή στην ιατρικά υποβοηθούμενη αναπαραγωγική διαδικασία – Σπερματέγχυση – IVF).

Τελικά!!!…

Θα πρέπει να πιστέψουμε και να ενστερνιστούμε (όταν θα μελετήσουμε κατά βάθος και τις δύο επιστήμες, την Αναπαραγωγική και την Ανοσολογία) ότι το «Ανοσολογικό Σύστημα» παρεμβαίνει σε απευθείας ρύθμιση στις λειτουργίες των «γονιδίων» που στοχεύουν στις πιο πάνω παθολογικές καταστάσεις (που αναφέρθηκα) και αλληλεπιδρούν με ποικίλους Ψυχογενείς, Νευρογενείς, Ενδοκρινολογικούς, Αυξητικούς, Κατασταλτικούς και άλλους Παράγοντες Συντονισμού στις λειτουργίες αυτών των διαφόρων οργάνων και οργανικών συστημάτων.

Άρα!!!…

Ο έλεγχος των ζευγαριών (με τα προαναφερθέντα προβλήματα) χρήζει:

  • Μιας αλυσιδωτής ιεράρχησης
  • Με συγκεκριμένο στόχο ή στόχους
  • Να έχει Αρχή και Τέλος

για να προσπορισθούμε συμπεράσματα που να έχουν αξία και πρακτική εφαρμογή για την επίλυση του «Προβλήματος».

Όλοι εμείς οι Επαγγελματίες Υγείας χρειάζεται να θυμόμαστε ότι:

Το επάγγελμα του Ιατρού καθοδηγείται από την «Τεχνολογία» και τις «Σύγχρονες Εξειδικευμένες Γνώσεις» (θεωρητικές και πρακτικές)…

και οι «Γενικές Εξετάσεις Αίματος» (οι μη εξειδικευμένες) και άλλων «Βιολογικών Υλικών» δεν δίδουν τις απαραίτητες απαντήσεις στα δύσκολα ερωτήματα (και ερωτηματικά) που θέτουν τα ζευγάρια με «Αναπαραγωγικές Δυσκολίες ή Αποτυχίες».

Επίσης δεν είναι χρήσιμες οι γενικές (μη εξειδικευμένες «Απεικονιστικές Εξετάσεις» (απλές ακτινογραφικές και απλά υπερηχογραφήματα κ.α.) για να εντοπισθούν τα πραγματικά αίτια των αναπαραγωγικών αποτυχιών και να ακολουθήσει η «Σωστή Αναστροφή των Παθολογικών Δεικτών» που αιτιολογούν τις αποτυχίες.

Πρέπει να ξεφύγουμε από αυτά που διαβάζαμε, στα βιβλία Μαιευτικής – Γυναικολογίας, πρίν από 20 χρόνια.

Κλείνω το «Σχολιασμό» μου με το γνωστό Ιστορικό Ανέκδοτο:…

«Των Τεσσάρων Τυφλών που βρίσκονται σε διαφορετικά σημεία γύρω από έναν Ελέφαντα και τους ζητούν να περιγράψουν το ζώο».

Ακριβώς το ίδιο!!!…

Όπως έγινε με τους τέσσερις παρατηρητές…

Ο παρατηρήσεις μας θα εξαρτηθούν:

  • από το τμήμα – την οπτική γωνία που εξετάζουμε το πρόβλημα (που «βλέπουν» τον Ελέφαντα)
  • από το σθένος (με βάση τις γνώσεις μας) με τον οποίον υποστηρίζουμε τα συμπεράσματα μας.
  • από την προθυμία μας να διερευνήσουμε όλες τις οπτικές γωνίες και έτσι να έχουμε πολλές και εναλλακτικές απαντήσεις.

Ας προσπαθήσουμε!!!…

να δούμε ολόκληρο τον «Ελέφαντα» (το πρόβλημα)

και καθώς αξιολογούμε όλες τις πλευρές του και τις διαστάσεις του…

να σκεφτούμε πως τα δεδομένα αυτά θα πρέπει να επηρεάσουν την Ιατρική μας απόφαση και πράξη.