ΕΙΣΑΓΩΓΗ στο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ του «ΚΕΝΤΡΟΥ»

Από τότε που η «Ανοσολογία της Αναπαραγωγής» ενηλικιώθηκε (πριν από πολλά πλέον χρόνια) μέχρι σήμερα, έχει γίνει μια μεγάλη πρόοδος στην κατάκτηση και κατανόηση των λόγων που αποτυγχάνει ένα αρχόμενο κύημα να εξελιχθεί σε φυσιολογικό έμβρυο και τέλος σε ένα υγειές μωρό από (φαινομενικά) υγιή ζευγάρια.

Έτσι σήμερα!!!…

Είμαστε σε Θέση να προλαμβάνουμε τις «Αποτυχίες της Εμφύτευσης» στο ενδομήτριο του προϊόντος της γονιμοποίησης του ωαρίου, δηλαδή το αρχόμενο κύημα, τον «Θάνατο του Εμφυτεμένου Εμβρύου», όπως και την «Αποτυχία να Εξελιχθεί Ομαλά μια Κύηση» που ξεκίνησε την πορεία της.

Επιπλέον, είναι απολύτως σαφές ότι!!!…

Για να επιτύχουμε να εντοπίσουμε ορθά και γρήγορα τους προαναφερόμενους «Στόχους» που συνδέονται ευθέως με τα «Ανοσολογικά Αίτια» που ενοχοποιούνται και ουσιαστικά ευθύνονται και προκαλούν τις επαναλαμβανόμενες «Αναπαραγωγικές Αποτυχίες» και την «Κακή Εξέλιξη του Εμφυτευμένου Εμβρύου», αλλά και στη συνέχεια να αντιμετωπισθούν στοχευμένα με «Ανοσοπαρεμβάσεις» τα εντοπισθέντα υπεύθυνα «Ανοσολογικά Αίτια» χρειάζεται (επειδή είναι εξαιρετικά εξειδικευμένο το αντικείμενο):

  • Σοβαρή Δουλειά…
  • Σε Βάθος Διερεύνηση
  • Διαχωρισμένη Αντίληψη (όχι μπερδεμένη) της διαφοράς που υπάρχει μεταξύ της απόρριψης του ιδιόμορφου «Μοσχεύματος Εμβρύου» (προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος) και της νέκρωσης των «ιστικών μοσχευμάτων» (στις κλασσικές μεταμοσχεύσεις οργάνων ή ιστών).
  • Χρησιμοποίηση εργαστηρίων με εξειδικευμένες ανοσολογικές και ανοσογενετικές τεχνικές δυνατότητες
  • Και ο «Εκτιμητής των Εργαστηριακών Αποτελεσμάτων» να έχει αποδεδειγμένες θεωρητικές γνώσεις και εμπειρία στην αξιολόγηση των Ειδικών Ανοσολογικών Εξετάσεων.

Με αυτές τις προϋποθέσεις, η «Ακριβής Αιτιολογημένη Διάγνωση» των προηγουμένων Αναπαραγωγικών Αποτυχιών και με τη «Στοχευμένη Θεραπευτική Ανοσολογική Αγωγή» που θα ακολουθήσει, Θα αποφευχθούν οι «Μελλοντικές Αποτυχίες».

Σε αυτή τη διαδικασία, όσο ειδικός και αν είναι κανείς, δεν μπορεί να δουλέψει σωστά και να βγεί «Νικητής»:

  • Εάν δεν είναι «ταγμένος» και απόλυτα «αφοσιωμένος» σ’αυτό που κάνει και επιδιώκει.
  • Εάν «δεν βελτιώνει συνεχώς τις γνώσεις του».
  • Εάν δεν αφιερώνει «πολύ χρόνο» για τα προβλήματα του ζευγαριού που διαχειρίζεται, με «επιμέλεια» και περίσσιο «ενδιαφέρον και αγάπη», χωρίς να του προκαλεί «άγχος και αμφιβολίες».

 

Διαφορετικά!!!…

Δεν πρόκειται, να εντοπισθεί το πραγματικό «Ανοσολογικό Πρόβλημα» που ευθύνεται για τις επαναλαμβανόμενες αποτυχίες της σύλληψης και της περάτωσης μιας φυσιολογικής κύησης.

Η προσέγγιση του Θέματος (όπως συνοπτικά Θα αναφερθώ στη συνέχεια και λεπτομερειακά στα οικεία κεφάλαια) ούτε απλή είναι… ούτε εύκολη…, αλλά οπωσδήποτε έχει και Αρχή και Τέλος!

Σε φυσιολογικές καταστάσεις, η ροή των Ανοσολογικών Αντιδράσεων και Φαινομένων, μιας γυναίκας, σε σχέση με τις Νευρο -Ενδοκρινολογικές Μεταβολές του γεννητικού της κύκλου (όταν στο γεννητικό της σύστημα υπάρχει σε εξέλιξη ένα γονιμοποιημένο ωάριο = ένα έμβρυο) έχουν (περίπου) χρονολογικά ως εξής:

  1. Τα «φυσικά Κυπαροκτόνα Κύτταρα» (ΝΚ-κ) χάνουν από μόνα τους την κυτταροτοξικότητα («φονικότητα») τους, εκτός από τις περιπτώσεις που συνυπάρχει χρόνια ασυμπτωματική λοίμωξη του ενδομητρίου και σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις.
  2. Την ίδια περίπου, χρονική περίοδο εάν το Ανοσολογικό Σύστημα «αντιληφθεί» και αναγνωρίσει «ανοσολογικά σωστά» το «μήνυμα» που εκπέμπει το υπάρχον έμβρυο στο γεννητικό σωλήνα της γυναίκας (τότε μόνον, και μόνον τότε) θα αντιδράσει ορθά (όπως είναι προγραμματισμένο εκ κατασκευής) και θα δημιουργήσει ειδικά και μοναδικά σε στερεοχημική δομή αντισώματα, τα αποκαλούμενα «Προστατευτικά Αντισώματα» ή «Δεσμευτικοί Παράγοντες», τα οποία «καμουφλάρουν» το έμβρυο και αφενός το προστατεύουν, αφετέρου βοηθούν την ανάπτυξη και εξέλιξη του (αναπτυξιακά μόρια).
  3. Κατά τη φάση του γεννητικού κύκλου που αντιστοιχεί χρονικά με την Εμφύτευση του Εμβρύου στο Ενδομήτριο (περίπου 5 – 6 ημέρες από την ωορρηξία ή την ωοληψία σε περίπτωση ΙVF), το «Ενδομήτριο» κατακλύζεται (προσωρινά) από χρήσιμα (για αυτή τη χρονική περίοδο) φλεγμονώδη μόρια και συγκεκριμένα «Προσταγλανδίνες» (PGE2).
  4. Περίπου μια εβδομάδα μετά την εγκατάσταση του εμβρύου στη μήτρα, ήτοι 22η —23η ημέρα του γεννητικού κύκλου (με όποιον τρόπο και εάν έχει εγκατασταθεί, π.χ. με φυσικό τρόπο ή με ιατρικά υποβοηθούμενη τεχνική – IVF) εκλύονται (φυσιολογικά) «Ειδικά Ρυθμιστικά Κύτταρα» (CD4 / CD25T-reg Foxp3) τα οποία έχουν ισχυρές κατασταλτικές — αντιαπορρηπτικές ιδιότητες για το έμβρυο.
  5. Στο πλαίσιο μιας αυτόματης ρυθμισμένης και συντονισμένης αντίδρασης του Ανοσολογικού Συστήματος (κατά την ωχρινική ή εκκριτική φάση του γεννητικού κύκλου της γυναίκας) επάγονται – εκλύονται στο ενδομήτριο και ένας μεγάλος σε αριθμό «Προσκολλητικών ή Συγκολλητικών Μορίων» π.χ. Ιντεγκρίνες, Μουκίνες, Σελεκτίνες, LIF, BDNF, κ.α. όπως και «Αυξητικοί Παράγοντες» π.χ. G-CSF, GM-CSF, TPG-β1, που συμβάλλουν στη συγκόλληση, εμφύτευση και αναπτυξιακή εξέλιξη του εμβρύου στο φθαρτό του ενδομητρίου.
  6. Η φάση της «Εμφύτευσης» ολοκληρώνεται με τη «Θετική» συμβολή ειδικών «φυσικών κυτταροκτόνων κυττάρων» (ΝΚ-κ), που συμβολίζονται ως ΝΚ-κυτ. CD57. Η «αρνητική» συμβολή αυτών των κυττάρων έχει αντίθετα και καταστροφικά για το έμβρυο αποτελέσματα.

Το όλο «παζλ» διαταράσσεται και δεν λειτουργεί αρμονικά και υπέρ της κύησης, όταν:

  • Το Ανοσολογικό Σύστημα έχει «τυφλωθεί» και δεν αναγνωρίζει «σωστά» το έμβρυο, ώστε να κινήσει τους αυτόματους μηχανισμούς προστασίας, εμφύτευσης και περεταίρω ανάπτυξης του, οπότε δημιουργείται χημική κύηση ή/και προεμφυτευτική αποβολή ή πρώϊμη αποβολή, διότι το έμβρυο έγινε αντιληπτό ως «Σήμα Κινδύνου» για τη μητέρα του.
  • Από την άλλη πλευρά μπορεί η υποψήφια μητέρα να μην είναι «φιλική προς το μωρό της», όταν πριν από την έναρξη της κύησης προϋπήρχαν και κυκλοφορούσαν στο αίμα της ουσίες «Καταστροφικές» για το έμβρυο και το σχηματισθέντα πλακούντα ή δημιουργήθηκαν από το Ανοσολογικό Σύστημα της μητέρας αμέσως μετά την «αναγνώριση» του εμβρύου από αυτό, όπως:
  1. «Φλεγμονώδη Αντισώματα» π.χ. ΑΝΑ, ds-DNA, ss-DNA κ.α.
  2. «Προφλεγμονώδη Μόρια» π.χ. ΤΝF-α, ΙFΝ-γ, ΙL-2 κ.α.
  3. «Θρομβογόνα Αντισώματα» π.χ. Αντισώματα έναντι Αιθανολαμίνης ή Χολίνης, ή Σερίνης κ.α.
  4. «Θρομβογόνες Πρωτεΐνες και Άλλα Μόρια» π.χ. MTHFR, Παθογόνοι Πολυμορφισμοί Παραγόντων Πήξης και Ινοδώλυσης του αίματος κ.α.

 

Στηριζόμενοι λοιπόν!!!…

  • Στην Επιστημονική Γνώση (της Αναπαραγωγικής Βιολογίας, της Συστημικής Βιολογίας, της Γυναικολογικής Ενδοκρινολογίας, της Γενικής Ανοσολογίας και της Αναπαραγωγικής Ανοσολογίας)
  • Στον Εκσυγχρονισμένο Τρόπο Σκέψης
  • Στο «Όραμα»
  • Και στις Επαφές μας με Επιτυχημένους Επιστήμονες του Αντικειμένου…

Έχουμε καταλήξει ότι, μια «Αποτυχία» στο να εξελιχθεί μια αρχόμενη κύηση σωστά οφείλεται στο ότι:

  • Αφενός το Έμβρυο «Αυτοδιαχειρίζεται την επιβίωση του» και μπορεί να αυτοκαταστραφεί λόγω του ότι είναι φορέας «Θνησιγενών Μεταλλάξεων».
  • Αφετέρου το Έμβρυο είναι και ο εν μέρει «Εντολέας» των αντιδράσεων του Ανοσολογικού Συστήματος της μητέρας του.
  • Και τέλος η υποψήφια μητέρα μπορεί να προβάλλει μια «Αυτοάνοση Αντίδραση» ή «Αλλεργία» (αυτοκαταστροφική ή καταστροφική) προς το έμβρυο της (που προϋπήρχε της κύησης ή που δημιουργήθηκε αμέσως μετά την έναρξη της).

Στην τελευταία αυτή περίπτωση το πρόβλημα μπορεί να έχει ξεκινήσει από «τραυματισμό» του DNA του ωαρίου από τα «αυτοάνοσα» μόρια που υπερπαράγει η υποψήφια μητέρα και κυκλοφορούν στο αίμα της, χωρίς εκείνη να  έχει καμμία απολύτως αντίληψη αυτού του παθολογικού φαινομένου.

Το ιδιαίτερα εντυπωσιακό γεγονός (που τελευταία μας απασχολεί) είναι και οι εξής παρατηρήσεις μας:

Εάν έμβρυα επιβιώσουν αφ΄ εαυτού τους (χωρίς την ανάλογη θεραπεία) ενώ είναι κάτω από συνθήκες «αυτοανοσίας», ένα ποσοστό αυτών μπορεί να εμφανίσει στην πρώϊμη παιδική ηλικία, ψυχοκοινωνικά προβλήματα, όπως Αυτισμό, Δυσκολία Προσανατολισμού, Δυσκολία Μαθήσεως, κ.α.  Λεπτομέρειες θα αναφέρουμε στο αντίστοιχο «λήμμα».

Με τα μέχρι τούδε κατατεθέντα στοιχεία σκιαγραφήσαμε «το πλαίσιο», δηλαδή κάναμε ένα εισαγωγικό σημείωμα «πού κινείται» το διερευνητικό πρόγραμμα του «Κέντρου», όταν πρόκειται να αντιμετωπίσει «Διαγνωστικά» και «Θεραπευτικά», ζευγάρια που έχουν βιώσει:

  • Ανεξήγητη Υπογονιμότητα
  • Επαναλαμβανόμενες Αποβολές Αγνώστου Αιτιολογίας
  • Συνεχείς Αποτυχίες Σύλληψης σε Προγράμματα Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (IVF – Σπερματέγχυση – κα.)
  • Άλλα Συναφή Θέματα Αναπαραγωγής, όπως:
    • Μη ανταπόκρισης των ωοθηκών σε πρωτόκολλα διέγερσης ή φυσικό κύκλο
    • Παραγωγή κακής ποιότητας ωοθηλακίων
    • Δημιουργία ανεπαρκών ωχρών σωματίων
    • κ.α.

Και τα οποία ζευγάρια (όπως αναφέρουν) έχουν λάβει αντικρουόμενες απαντήσεις για το πρόβλημα τους κατά την αναζήτηση της αιτίας ή των αιτιών που είναι υπεύθυνα και δεν έγιναν ακόμη γονείς.

 

Μάλιστα!!!…

Έχουμε διαπιστώσει ότι, πολλά από αυτά τα ζευγάρια (κακώς):

  • Αισθάνονται Απελπισμένα
  • Και έχουν «Ακουμπήσει» τις Ελπίδες τους σε Θαύματα και στη «Θεά Τύχη».

 

Αντιλαμβανόμαστε ότι!!!…

Τα ζευγάρια των πιο πάνω κατηγοριών έχουν καταναλώσει χρόνια από τη ζωή τους και έχουν ξοδέψει πολλά χρήματα στο «Κυνήγι της Αναζήτησης Λύσης», αλλά…. εισέπραξαν μόνο απογοήτευση.

Ωστόσο για τους παραπάνω λόγους, είμαστε παρόντες και διαθέσιμοι να προσφέρουμε (με αγάπη, ενδιαφέρον και εξειδικευμένες γνώσεις) τις τελευταίες «Διαγνωστικές Τεχνικές» και να προτείνουμε «Εξατομικευμένες Θεραπείες» για κάθε μία «ασθενή», ανάλογα με το πρόβλημα της ή τα προβλήματα τους, εάν εμπλέκονται και προβλήματα από το σύζυγο.

 

Για τους παραπάνω λόγους, προτείνουμε στις αναγνώστριες «ασθενείς» αυτής της ιστοσελίδας να διαβάσουν Προσεκτικά και Κριτικά όλες τις πληροφορίες που τους παρέχουμε.

 

Εφιστούμε την προσοχή σας, στις Νέες Συστάσεις που προτείνουμε και σε μια βασική καινοτομία, δηλαδή δίνουμε έμφαση και πρωτίστως σεβόμαστε τις βασικές αρχές της Διαγνωστικής και Θεραπευτικής τέχνης και επιστήμης, ήτοι:

  • Διαμόρφωση και εφαρμογή

εξατομικευμένων διαγνωστικών εξετάσεων με βάση το περιγραφέν λεπτομερειακό ιστορικό και την κλινική εικόνα κάθε μιας συγκεκριμένης ασθενούς.

  • Η θεραπευτική επιλογή

στηρίζεται και βασίζεται στη θεμελιώδη αρχή της θεραπευτικής, δηλαδή την «Εξατομίεκυση της Θεραπείας».

  • Τα «Εξατομικευμένα» θεραπευτικά σχήματα

προτείνονται και εποπτεύονται με αποκλειστική ευθύνη του Εξειδικευμένου Θεράποντα Κλινικού Ιατρού και όχι από έναν βιολόγο, χημικό, φαρμακοποιό, κλπ.

  • Η «Ασθενής» (ή / και ο σύζυγός της) αφού ενημερωθεί λεπτομερώς και ασφαλώς…

έχει πλέον και αυτή «Λογω στη Λήψη των Αποφάσεων».

  • Οι «Επιθετικές» θεραπευτικές προσεγγίσεις

ή οι «Εμπειρικές» Θεραπείες

(χωρίς προηγούμενο Ορθό, Εξονυχιστικό και Εξατομικευμένο σύγχρονο Διαγνωστικό Έλεγχο).

Είναι καταδικαστέες, από εμάς!!!

  • Όλες οι Εξετάσεις και οι Θεραπείες

είναι προσαρμοσμένες, κατά το δυνατόν, με βάση τις αποκλειστικές ανάγκες των συγκεκριμένων «ασθενών».

 

Τέλος!!!…

Τονίζουμε ότι δεν υπάρχουν «Ασθένειες»…

Αλλά!!! «Ασθενείς» και μάλιστα οι «ασθενείς» αυτής της κατηγορίας (με Αναπαραγωγικά Προβλήματα ή/και συνοδές Ανοσολογικές Διαταραχές) είναι ιδιαίτερα ταλαιπωρημένες, εξαθλιωμένες, απελπισμένες και απογοητευμένες….

Και έχουν ανάγκη:

  • Σοβαρού
  • Ορθολογικού
  • Και Εξατομικευμένου Ιατρικού Χειρισμού.

 

Προσπαθήστε ξανά με Αισιοδοξία

Όλα μπορούν να Επιτευχθούν…

Όταν χρησιμοποιείτε τη γνώση και τη σωστή εμπειρία