Γιατί γιατρέ…δεν έγινα ΑΚΟΜΗ μητέρα;

ΓΙΑΤΙ ΓΙΑΤΡΕ…ΔΕΝ ΕΓΙΝΑ ΑΚΟΜΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΣΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΣΕ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ;

Αδήριτα ερωτήματα αγωνίας και κραυγές απελπισίας προς όλους μας. Μια σωστή αλληλουχία «γεγονότων» που συνιστούν τους φυσιολογικούς μηχανισμούς προστασίας του εμφυτευμένου εμβρύου (εκ κατασκευής στο σώμα της γυναίκας), είναι αναγκαίοι, απαραίτητοι και ικανοί για να εξασφαλίσουν αφενός άμεσα μια επιτυχημένη εμφύτευση, αφετέρου μετά 9 μήνες ένα υγιές παιδί, στην αγκαλιά των γονέων τους.

 

Αυτοί οι θαυμαστοί μηχανισμοί είναι οι ίδιοι ακριβώς:

  • Είτε το ωάριο γονιμοποιήθηκε μετά από φυσιολογική συνουσία.
  • Είτε με ιατρικώς υποβοηθούμενη τεχνική – εξωσωματική γονιμοποίηση – και ακολούθως εμβρυομεταφορά στην μήτρα της γυναίκας.

Επιγραμματικά αυτοί οι φυσιολογικοί μηχανισμοί προστασίας του εμβρύου είναι:

  1. Η επαγωγή ικανού ποσοστού «προστατευτικών» αντισωμάτων ή «δεσμευτικών παραγόντων», ως αποτέλεσμα της «σωστής» αναγνώρισης του εμφυτευμένου εμβρύου από το Ανοσολογικό Σύστημα της γυναίκας (χυμική ανοσία).
  2. Η έκλυση «ρυθμιστικών» κυττάρων (T-reg κυττάρων με εντολή του γονιδίου Fox-p3) και μεταφορά τους στο ενδομήτριο.
  3. Η παρουσία των παραγόντων «LIF», «PIBF» και άλλων στο ενδομήτριο (στο σημείο εμφύτευσης του εμβρύου), που λειτουργούν τρόπο τινά σαν «κόλλα» για το έμβρυο και οι οποίοι απελευθερώνονται από το ενδομήτριο με την κατάλληλη «εντολή».

Η ανικανότητα δημιουργίας ή / και εμφάνισης αυτών των τριών (3) βασικών παραγόντων (και όχι μόνο), την «κρίσιμη χρονική στιγμή της εμφύτευσης», αλλά και παρά την παρουσία τους η αδυναμία τους να λειτουργήσουν σωστά οδηγούν μόνο σε αναπαραγωγική αποτυχία.

Άρα η πρώτη «απάντηση» στο αρχικό ερώτημα είναι:

  • ή δεν ηλέχθησαν οι παραπάνω βασικοί θετικοί παράγοντες
  • ή δεν αξιολογήθησαν σωστά
  • ή δεν αντιμετωπίσθηκαν σωστά ή καθόλου

 

Η άλλη όψη του ιδίου «νομίσματος» που εξασφαλίζει (ή / και που «εξαργυρώνει») την επιτυχία στην Αναπαραγωγκή Διαδικασία (με όποια μέθοδο και εάν επιδιώκεται αυτή), είναι:

Η παρουσία ενός ευρέως φάσματος Δυσμενών παραγόντων (στο αίμα ή / και το ενδομήτριο) της γυναίκας, οι οποίοι ενώ δεν προκαλούν κάποια ασθένεια στην γυναίκα (αλλά ούτε και στο μέλλον θα προκαλέσουν), κάνουν το σώμα της να φέρεται «εχθρικά» προς το παιδί της (όχι φιλικά).

Έτσι! (αυτοί οι παράγοντες, στους οποίους θα αναφερθώ) δεν αφήνουν το έμβρυο να εξελιχθεί και τελικά πολύ πρώϊμα (με τις πρώτες διαιρέσεις των κυττάρων του) το «σκοτώνουν».

Εκ προοιμίου τοποθετούμαι ότι:
Όταν αυτοί οι αρνητικοί παράγοντες εντοπισθούν ότι είναι ενεργείς δυνάμεθα με θεραπευτικούς ανοσορυθμιστικούς χειρισμούς να αναστρέψουμε, επί του ασφαλούς, την δυσμενή τους συμπεριφορά, ώστε πλέον να λειτουργήσουν «φιλικά» προς το μόλις αρχόμενο να δημιουργείται έμβρυο, για να εξελιχθεί σε ένα υγιές παιδί.

Επιγραμματικά αναφέρομαι σε μερικούς από τους προλεχθέντες «αρνητικούς» παράγοντες:

  • Ενεργοποιημένα μεγάλα κοκκώδη μεταναστευτικά κύτταρα (ΝΚ-κύτταρα) που μετακινούνται από το αίμα της γυναίκας στο ενδομήτριο στην περί την ωορρηξία ή ωοληψία χρονική περίοδο και τα οποία «φονεύουν» τα κύτταρα του εμβρύου.
    Ο προορισμός αυτών των κυττάρων εκ κατασκευής τους είναι να προστατεύουν την μήτρα ώστε ο πλακούντας που θα δημιουργηθεί να μην γίνει «Στιφρός» (δηλαδή να μη «φυτευθεί» πολύ βαθιά μέσα στην μήτρα).
    Τα πιο πάνω κύτταρα (που είναι Τ – λεμφοκύτταρα) αναγνωρίζονται με ειδική τεχνική (κυτταρομετρία ροής) από τους επιφανειακούς δείκτες που διαθέτουν και συμβολίζονται ως: CD56+ / CD16-/ CD69.
  • Αυξημένος αριθμός κυττάρων με επιφανειακούς δείκτες CD19+/CD5+ τα οποία εκφράζουν την παρουσία κυκλοφορούντων Αντισωμάτων έναντι Ορμονών της Κύησης ή/και έναντι Νευροδιαβιβαστών.
    Τα αντισώματα αυτά όταν δημιουργηθούν εξουδετερώνουν την λειτουργία των απαραίτητων ορμονών ή/και νευροδιαβιβαστών για να εξελιχθεί αδιατάρακτα η κύησης, έστω και εάν η ποσότητα των ορμονών είναι σε φυσιολογικά επίπεδα.
  • Διαταραγμένη Μαθηματική Αναλογία μεταξύ «βοηθητικών» κυττάρων και «κατασταλτικών» κυττάρων, που υπερβαίνει τον απόλυτο αριθμό 1 ή το πολύ 1,5.
  • Για κάποιους λόγους (που δεν είναι αντικείμενο της παρούσης περιληπτικής ανασκόπησης) το Ανοσολογικό Σύστημα του σώματος της υποψήφιας μητέρας επιτίθεται από «λάθος» προσανατολισμό και εναντίον των δικών της ιστών (άρα και εναντίον του εμβρύου της).
    Στις περιπτώσεις αυτές τα Τ-λεμφοκύτταρα της μητέρας ελευθερώνουν φλεγμονώδεις χημικές ουσίες (κυτταροκίνες) καθ’ υπεροχήν, έναντι των ωφέλιμων κυτταροκινών που θα όφειλε να απελευθερώνει, τις λεγόμενες «μεταμοσχευτικές κυτταροκίνες», που ευοδώνουν την εξέλιξη του εμβρύου.
    Μονολεκτικά αναφέρω την πληροφορία ότι, οι πρώτες (οι φλεγμονώδεις κυτταροκίνες) καταστρέφουν τους εμβρυϊκούς ιστούς, ενώ οι δεύτερες (οι μεταμοσχευτικές κυτταροκίνες) προστατεύουν τους εμβρυϊκούς ιστούς.
  • Μετατόπιση κυττάρων, με τον επιφανειακό δείκτη CD57, από τις βαθύτερες στοιβάδες της μήτρας, στο χόριο και τους αδένες του ενδομητρίου θα έχει σαν αποτέλεσμα την μετατροπή του ενδομητρίου σε «μη υποδεκτικό» (μη φιλικό) για το έμβρυο, αλλά επιπλέον ένα τέτοιο κύτταρο έχει και «φονικές ιδιότητες» για το ίδιο το έμβρυο.
  • Η παρουσία στο αίμα της γυναίκας και υποψήφιας μητέρας «θρομβογόνων» μορίων ή «θρομβογόνων» αντισωμάτων (τα οποία σε άλλες περιπτώσεις προϋπάρχουν της προσπάθειας για σύλληψη, ενώ σε άλλες περιπτώσεις δημιουργούνται για πρώτη φορά στον οργανισμό της γυναίκας αμέσως μετά την εμφύτευση στην μήτρα της ενός «ακατάλληλου» γενετικά εμβρύου σε σχέση με τις δικές τις γενετικές πληροφορίες) συνθέτουν την έννοια της «θρομβοφιλίας».
    Η κατάσταση «θρομβοφιλίας», αφενός θρομβώνει τα αγγεία του νεοσχηματισθέντα πλακούντα ή σε μετέπειτα χρόνο, αφετέρου τα «θρομβογόνα» αντισώματα εκτός από τις θρομβώσεις, αποδιοργανώνουν και την συνοχή των κυττάρων που συνθέτουν το ίδιο το έμβρυο.
    Το αποτέλεσμα αυτών των «μηχανισμών» είναι μια ακόμη αιτία αποτυχίας της κύησης (άλλης αιτιολογίας).
  • Η παρουσία αντισωμάτων, στο αίμα της υποψήφιας μητέρας, που προκαλούν άσηπτη φλεγμονή στο νεοσχηματισθέντα πλακούντα.
  • Η παρουσία αντισωμάτων που προκαλούν κατά μια έννοια «απορρόφηση» του ιδίου του εμφυτευθέντος εμβρύου.
  • «Τυχαίοι» συνδυασμοί αλληλόμορφων αντιγόνων των γονέων που δημιουργούν έμβρυα «μη πολυμορφικά» ή/και «μεταλλασιογόνα θνησιγενή». Τέτοια έμβρυα δεν δύναται να εξελιχθούν.

Άρα η δεύτερη «απάντηση» στο αρχικό ερώτημα είναι:

  • ή δεν ελέχθησαν οι παραπάνω βασικοί αρνητικοί παράγοντες
  • ή δεν αξιολογήθηκαν σωστά
  • ή δεν αντιμετωπίσθηκαν σωστά ή καθόλου

Η διερεύνηση του όλου θέματος της αποτυχίας μιας «εμφύτευσης» δεν περιορίζεται μόνο στους πιο πάνω περιγραφέντες λόγους που αναφέρθηκα.

Αντίθετα, λειτουργούν με «λάθος τρόπο» και πολύ άλλοι (γνωστοί) φυσιολογικοί μηχανισμοί, που ευοδώνουν την «εμφύτευση» ενός εμβρύου (και ο περιορισμένος παρόντας χώρος δεν μας επιτρέπει να τους αναπτύξουμε τώρα).

Παρά ταύτα! Ενώ είναι γνωστοί οι λόγοι της αποτυχίας μιας «εμφύτευσης» στην εξωσωματική γονιμοποίηση ή/και με φυσιολογικές διαδικασίες αναπαραγωγής δεν έχουν καλά και πλήρως κατανοηθεί από την «κοινότητα» που ασχολείται με αυτό το αντικείμενο, με συνέπεια οι απαντήσεις που λαμβάνουν τα ζευγάρια που απέτυχαν κατ΄ επανάληψη να γίνουν γονείς να είναι αντικρουόμενες, αντιφατικές και να περιστρέφονται γύρω από τις στερεότυπες φράσεις:

  • Ήταν θέμα τύχης
  • Δεν ήταν καλής ποιότητος τα ωάρια (χωρίς να έχει γίνει ανάλογος έλεγχος)
  • Την άλλη φορά όλα θα πάνε καλά
  • και άλλα τέτοια…

Αυτές οι απαντήσεις που δίδονται δεν είναι ούτε σοβαρές, ούτε επιστημονικές, αλλά υπεκφυγές, παρ΄ ότι το κορυφαίο ερώτημα των ζευγαριών, δηλαδή «γιατί αποτύχαμε πάλι;» έχει από πολλού χρόνου απαντηθεί επιστημονικά τεκμηριωμένα.

Επιπλέον αντί των εξατομικευμένων και αιτιολογημένων απαντήσεων (κατά περίπτωση), προτείνονται «θεραπείες» εμπειρικές, αναιτιολόγητες, μη τεκμηριωμένες με βάση τα εργαστηριακά ευρήματα, όχι ιδιαίτερα αποτελεσματικές, που συχνά εμπερικλείουν και δυνητικούς κινδύνους, στο όνομα της υπερκατανάλωσης και του αθέμιτου κέρδους.

Λύσεις υπάρχουν;

Ναι! Υπάρχουν τελεσφόρες
για όλους τους τυχόν δυσμενείς παράγοντες που κατατρέχουν και ταλανίζουν τα ζευγάρια με επαναλαμβανόμενες αποτυχίες να γίνουν γονείς.

Ένας ορθολογικός και καλά μελετημένος σχεδιασμένος κατά περίπτωση (εξατομικευμένος) που θα διερευνήσει τα αίτια των επαναλαμβανόμενων αποτυχιών κάθε συγκεκριμένου ζευγαριού (με οδηγό τις ανάλογες γνώσεις του αντικειμένου της αποτυχίας) σε συνδυασμό με ένα ασφαλές, δόκιμο και αποτελεσματικό πρόγραμμα αναστροφής των δυσμενών ή παθογόνων παραγόντων, αυξάνει τις θετικές πιθανότητες, ήτοι την ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ: όλων των υποψήφιων γονέων και του ειδικού γιατρού.

Προσπαθήστε ξανά (μεθοδικά – χρησιμοποιώντας τις σύγχρονες γνώσεις της Ανοσολογίας της Αναπαραγωγής), χωρίς ΔΥΣΦΟΡΙΑ.

Οι εξατομικευμένες θεραπευτικές διαδικασίες («Ανοσορυθμίσεις / Ανοσοτροποποιήσεις / Ανοσοπαρεμβάσεις») είναι δόκιμες, ασφαλείς, αποτελεσματικές και βοηθούν το Ανοσολογικό Σύστημα να «βλέπει μόνο φιλικά» (σε όλες τις διαταραγμένες περιπτώσεις) το νεοσχηματισθέν έμβρυο, ώστε η κύηση να εκκινεί φυσιολογικά την κορυφαία αρχική της φάση – την εμφύτευση – και επιπλέον να μη δημιουργούνται αποβολές και παλίνδρομες κυήσεις με την πρόοδο της κύησης.

Οι παρενέργειες είναι αμελητέες ή ανύπαρκτες.

Προληπτική αγωγή ή θεραπεία χωρίς «ένδειξη», δηλαδή χωρίς προηγούμενο έλεγχο (ώστε να εντοπισθεί το αίτιο ή τα αίτια), είναι σε κάθε περίπτωση το λιγότερο απαράδεκτη τακτική και συνεπώς ανεπίτρεπτη ιατρική πράξη και πρακτική.

Άρα, αν είστε ζευγάρι με:

  • Προβλήματα γονιμότητας
  • Αποτυχίες στην προσπάθεια σύλληψης με εξωσωματική γονιμοποίηση
  • Καθ` έξιν αποβολές

Ψάξτε σωστά το «Ανοσολογικό σας Σύστημα» (το κομμάτι εκείνο που εμπλέκεται στην Αναπαραγωγή) και τότε θα βρεθεί η
εφικτή λύση στο πρόβλημά σας. Δεν είστε το μοναδικό ζευγάρι στον κόσμο που έχει τέτοια προβλήματα.

Μην απελπίζεστε! Ελπίζετε και πιστέψτε! Σύντομα και για σας θα βρεθεί λύση στο πρόβλημά σας! Και έγκυος θα μείνετε και μητέρα θα γίνετε!
Η ιατρική Επιστήμη δεν είναι μόνο «Λογική» και «Εμπειρία», είναι γνώσεις, με λογική σειρά, ιεράρχηση και κριτική σκέψη και τοποθέτηση σε κάθε πρόβλημα εξατομικευμένα. Προσπαθήστε ξανά με αισιοδοξία, όλα μπορούν να επιτευχθούν, όταν χρησιμοποιείται τις σύγχρονες γνώσεις και τη σωστή εμπειρία.

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!